نظامی عروضی سمرقندی گفته: در سال 547 هجری در شهر هرات بودم مردی دختر خود را نزد مت برای معالجه آورد و می گفت هنگام عادت خون بسیار می رود چندان که بی حس می گردد پس دست به نبضش نهادم قوی یافتم و رنگ و روی هم بر جای و از امور عشره بشتر موجود چون امتلاء قوت مزاج سخته سن فصل هوا بلد عادت اعراض ملایم و صناعت فصادی را گفتم : تا از هر دو دست او رگ با سلیق بگوشد خون فاسد هی ریخت پس به امساک و تسریع درم سنگی هزار خون بر گرفتم بیمار بی هوش افتاد دستور دادم تا آتش افروختند و کباب همی کردند تا خانه از بخار کباب پر شد و به دماغ او رفت بعدا شربتی بد و دادم و مفرحی ساختم او در هفته یی معالجات کردم خون جای باز آمد و آن علت برای همیشه از او زایل شد